Przedstawiono kilka uwag na temat nacięcia krocza podczas porodu. Tekst przeznaczony jest przede wszystkim dla personelu Sali Porodowej oraz kobiet ciężarnych przygotowujących się do porodu.
Aby współpraca osoby prowadzącej poród i kobiety rodzącej przebiegała w sposób niezakłócony kobieta powinna posiadać pewną bazę informacji przekazanej w odpowiedni dla niej sposób na temat przebiegu porodu a także niektórych sytuacji medycznych, które mogą zaistnieć w trakcie porodu (poród zabiegowy, nacięcie krocza). W szkole rodzenia powinna uzyskać podstawowe wiadomości na temat często stosowanych zabiegów na sali porodowej (zabieg nacięcia krocza). Istotne jest przedstawienie pacjentce takich informacji jak: podanie nazwy proponowanego zabiegu, przedstawienie w sposób zrozumiały wszystkich informacji dotyczących konieczności, celowości zastosowania episiotomii uwzględniając przy tym wskazania. Opis proponowanej metody powinien zawierać w razie potrzeby opis techniczny wykonania zabiegu, kolejność i celowość danych czynności:
- wybór miejsca nacięcia,
- wybór techniki,
- dodatkowe użycie leków koniecznych do wykonania zabiegu, konieczność znieczulenia miejscowego,
- dodatkowe zabiegi (konieczność zaopatrzenia rany),
- czas zabiegu,
- ból w trakcie procedury,
- blizna powstała po zaopatrzeniu rany,
- okres rekonwalescencji,
- wpływ na życie codzienne i osobiste.
Informacje powinny przekazywane być w sposób zrozumiały i nie przekraczające ilości, które pacjentka pragnie otrzymać. Najlepszą formą przekazywania informacji jest forma wspólnego dialogu.
Niezmiernie ważne jest właściwe przygotowanie kobiety rodzącej do odbycia aktu porodowego, zwłaszcza w sytuacjach nieprzewidzianych jak np. nacięcie krocza. Wiedza zdobyta przez kobiety ciężarne w szkole rodzenia powoduje zrozumienie i akceptację sytuacji, w których episiotomia jest konieczna.
Świadomość pozwala kobiecie ciężarnej wykorzystać różne metody, które mogą okazać się pomocne w trakcie porodu. Do metod tych należy: masaż krocza, pozycje wertykalne, kinezyterapia, immersja wodna, przyrządy pomocnicze (piłka, stołek położniczy, worek sacco, koło porodowe, przyrząd Epi-no).
Reasumując konieczność zastosowania episiotomii wynika dopiero w trakcie porodu i tylko w niektórych przypadkach można sądzić iż będzie ona z dużym prawdopodobieństwem zastosowana np. na podstawie budowy krocza (sportsmenki, pierwiastki rodzące w późnym wieku), na podstawie analizy masy płodu, wymiarów głowy płodu a także ułożenia płodu w kanale rodnym (USG, chwyty Leopolda). Już na etapie pierwszego kontaktu z kobietą rodzącą oraz analizy dokumentacji możemy podjąć próbę wnioskowania czy episiotomia będzie konieczna. Nie należy natomiast kwestionować sytuacji, w których episiotomia wykonywana jest w krótkim czasie od wystąpienia wskazań do jej wykonania (wahania tętna płodu).