Obfite miesiączki, będące wynikiem niedojrzałości układu podwzgórze - przysadka - jajnik, mogą stanowić poważne zagrożenie dla prawidłowego rozwoju i funkcjonowania młodego organizmu. Krew miesiączkowa jest głównym źródłem utraty m. inn. żelaza, będącego niezbędnym składnikiem hemoglobiny, w związku z czym u młodocianych dziewcząt z obfitymi, krwotocznymi, miesiączkami, często spotyka się niedokrwistość z niedoboru żelaza, która najczęściej wymaga suplementacji tego biopierwiastka.
Obfite i przeciągające się krwawienia miesiączkowe mogą prowadzić do poważnych zaburzeń w prawidłowości funkcjonowania całego organizmu. Efektem znacznej utraty krwi może być pojawienie się ogólnego osłabienia, będącego pierwszym z objawów rozpoczynającej się lub rozwijającej niedokrwistości czy anemii. U młodocianych dziewcząt najczęściej spotykanym typem niedokrwistości jest niedokrwistość z niedoboru żelaza, do którego dochodzi w przypadku, gdy jego zapasy zgromadzone w tkankach i narządach ulegają wyczerpaniu. Deficyty żelaza stwierdza się najczęściej w stanach podwyższonego zapotrzebowania na ten biopierwiastek, a jednym z nich jest okres dojrzewania u dziewcząt, ze względu na intensywny rozwój, ale również na zwiększoną utratę żelaza z krwią miesiączkową, będącą głównym źródłem jego utraty z organizmu. Brak dostatecznej ilości żelaza prowadzi do nieprawidłowego wytwarzania czerwonych krwinek, co skutkuje niedokrwistością, a także zmniejsza odporność organizmu, jak również może wywoływać zaburzenia procesów metabolicznych związanych z transportem tlenu i oddychaniem wewnątrzkomórkowym. Znaczne niedobory powstają szczególnie w przypadku zaburzeń wchłaniania tego pierwiastka czy też stosowania diety ubogiej w żelazo. Dodatkowo pod wpływem intensywnych zmian zachodzących w młodym organizmie, w układzie krwionośnym bardzo szybko następuje zużycie żelaza, będącego podstawowym źródłem energii.
U dziewcząt w wieku 14-18 lat dzienne zapotrzebowanie na żelazo wynosi 15-20 mg. Nieodpowiednia podaż tego mikroelementu jest zazwyczaj wynikiem nieodpowiednio skomponowanej diety, bogatej w produkty wysoko przetworzone, sztucznie barwione czy zawierające duże ilości cukrów prostych. Przyczynami znacznych niedoborów podstawowych witamin oraz mikroelementów, mogą być nieprawidłowe nawyki żywieniowe w okresie dzieciństwa i dojrzewania. Pomimo tego, iż kształtują się one w pierwszych latach życia, wraz z dorastaniem mogą ulec zmianie. Dziecko zaczyna coraz więcej czasu przebywać poza domem, samo kupować „niezdrowe” produkty, a także podpatrywać i naśladować rówieśników. Duże znaczenie ma także moda. Młode dziewczęta podatne są na dostosowywanie się do norm, jakie dyktuje moda. Szczególnie moda na szczupłą sylwetkę sprawia, iż coraz więcej dziewcząt poddaje się drastycznym dietom, co w połączeniu z obfitymi miesiączkami może zrujnować ich organizm.
Niedobory żelaza są przyczyną wielu zaburzeń, wśród których dominują ogólne osłabienie, uczucie zmęczenia, nadmierna senność czy trudności z koncentracją. Mogą one zaburzać codzienne funkcjonowanie, efektem czego mogą być kłopoty z nauką czy utrzymaniem odpowiedniej sprawności fizycznej. Do charakterystycznych objawów niedokrwistości z niedoboru żelaza należą także łamliwość paznokci, wypadanie włosów, bladość skóry, pieczenie i wygładzenie języka czy zajady.