Połączenie tradycyjnej wkładki wewnątrzmacicznej ze specjalnym systemem uwalniającym syntetyczny progesteron – lewonogestrel, dało możliwość stworzenia nowoczesnej metody antykoncepcyjnej, której skuteczność porównywalna jest z antykoncepcją doustną oraz sterylizacją.
Wpływ systemu na zmniejszenie krwawień miesiączkowych i innych dolegliwości sprawia, iż możliwe jest stosowanie tego typu wkładki nie tylko w celach antykoncepcyjnych, ale również terapeutycznych.
Wady systemu w większości pokrywają się z wadami innych wkładek wewnątrzmacicznych. Istnieje ryzyko wypadnięcia lub przemieszczenia się wkładki, a także przebicia ścian macicy. W związku z tym, iż jest to częściowo metoda hormonalna podczas jej stosowania mogą pojawić się działania niepożądane związane z hormonami steroidowymi, jak plamienia, nieregularne krwawienia lub krwawienia międzymiesiączkowe, przez co nieuprzedzone przez lekarza kobiety często rezygnują z tej metody.
Objawy te pojawiają się najczęściej w pierwszych miesiącach stosowania wkładki, jednak wraz z upływem czasu zmniejszają się i mijają samoistnie po kilku miesiącach stosowania systemu. Najczęściej spotykanymi objawami niepożądanymi prócz omówionych powyżej krwawień są: obrzęki, zmiany nastroju, depresja, bóle głowy, trądzik a także tkliwość piersi. Może pojawić się również nieznaczny przyrost masy ciała czy torbiele czynnościowe na jajnikach. Nie wymagają one jednak leczenia, lecz jedynie monitorowania, gdyż najczęściej w ciągu czterech miesięcy zanikają one samoistnie.
Brak jest danych dotyczących teratogennego działania systemu na płód w przypadku zaistnienia ciąży. Wynika to z faktu, iż ciąże podczas stosowania systemu zdarzają się sporadycznie.
fot. ojoimages
Przeciwwskazaniami bezwzględnymi do założenia wewnątrzmacicznego systemu hormonalnego są przede wszystkim: ciąża, nadwrażliwość na składniki wkładki, niezdiagnozowane krwawienia z dróg rodnych, zakażenia w obrębie narządu rodnego, znaczne zniekształcenia macicy, niedawno przebyte choroby przenoszone drogą płciową, aktualne choroby wątroby lub rak wątroby, złośliwa postać choroby trofoblastycznej, bakteryjne zapalenie wsierdzia w wywiadzie, dużego stopnia niedobór odporności, podejrzenie raka narządu rodnego lub sutka. Nie zaleca się stosowania systemu w celu antykoncepcji postkoitalnej.
Wkładka może być zakładana przez lekarza w każdym gabinecie ginekologicznym, gdyż jest to zabieg całkowicie bezbolesny, nie wymagający znieczulenia ogólnego oraz hospitalizacji. System powinno się zakładać do 7 dnia prawidłowego 28 dniowego cyklu. Najlepszy czas do usunięcia wkładki to okres menstruacji. Wówczas kanał szyjki macicy jest nieco rozwarty, co ułatwia swobodne jej usunięcie.
