Cieciem cesarskim nazywamy operację stosowaną w celu ochrony zarówno matki, jak i płodu przed przewidywanymi powikłaniami porodu drogami natury. Ukończenie ciąży lub porodu przez ciecie cesarskie polega na chirurgicznym otwarciu powłok brzusznych i macicy oraz wydobyciu płodu.
W ostatnich latach, szczególnie w uprzemysłowionych krajach Europy Zachodniej, nastąpił wzrost liczby cieć cesarskich. Pomimo tak dalece rozwiniętej medycynie cięcie cesarskie w dalszym ciągu pozostaje operacją ze wszelkimi jej dalszymi oraz bliższymi konsekwencjami. Taka postać rzeczy stanowi więc wystarczające uzasadnienie dla starań ograniczenia dalszego wzrostu odsetka cięć cesarskich. Na obniżenie tego odsetka pozwala przyjęcie następujących zasad postępowania:
- Częste stosowanie prostaglandyn,
- Ścisłe określenie wskazań do pierwszego cięcia cesarskiego,
- Częstsze porody drogami naturalnymi u kobiet po uprzednim cięciu cesarskim,
- Precyzyjne określenie stanu zagrożenia płodu jako wskazania do cięcia cesarskiego,
- Stosowanie wewnątrzmacicznej „reanimacji” płodu przez stosowanie tokolityków,
- Krytyczna ocena takich wskazań do cięcia cesarskiego, jak: przedłużony poród, niewspółmierność szyjkowa, zatrzymanie porodu,
- Obecność lekarzy oraz położnych podczas porodu,
- Doskonalenie wiedzy na temat fizjopatologii porodu.
Pomimo szeroko rozwijającej się w szybkim tempie medycynie duży udział w porodach ma cięcie cesarskie. Postęp ten sprawił, że cięcie cesarskie staje się coraz bezpieczniejsze. Nie należy jednak zapominać o powikłaniach, które zdarzają się wielokrotnie częściej niż po porodach fizjologicznych.
Artykuł dotyczący powikłań po cięciu cesarskim ukaże się już za kilka dni na naszym forum.
