Forum: Ginekologia - forum dla rodziny i pacjenta

W otchłani śmierci

strata-dziecka.zlotemysli.pl/gracja.php



zlotemysli.pl/gracja.php?c=4main&idEbook=320



Jak radzić sobie po stracie dziecka i czego unikać, by nie ranić dodatkowo osieroconych rodziców?

Udało mi się zrozumieć, że nie tylko ja straciłam dziecko. Wiem jak się inne kobiety czują po stracie dziecka i jak najlepiej to zrozumieć. Koleżankom poleciłam tę książkę, aby zrozumiały moją sytuację, to co czuję po stracie ukochanego dziecka, aby wiedziały jak postępować, rozmawiać.

witaj, nie dawno dowiedzialam sie ze moja kolezanka urodzila martwe dziecko, bardzo to mna wstrzasnelo, niewiem nawet jak ja pocieszyc, jest mi bardzo zle. bardzo mna to wstrzasnelo i nie potrafie sobie wyobrazic co ona czuje, napewno jest to ogromny bol.mnie jest z ta smutna wiescia bardzo zle a co dopiero jej. Niewiem jak bede sie miec zachowac,gdy bede miala z nia porozmaiwac, bede sie bac ze powiem cos nie tak, i ze ta ja dotknie, boze dziewczyny to jest straszne

witaj!Gdy spotkasz koleżankę to po prostu ją przytul i nic nie mów,gdy moja córeczka zmarła najgorsze były próby pocieszania mnie,w takiej sytuacji nie ma pocieszenia,trzeba czasu i zrozumienia,gdy będzie chciala rozmawiać o dziecku to sama zacznie rozmowę,Ty jej nie zaczynaj.Moja córeczka nie żyje 21 lat i ból nie zniknął,mogę o Niej rozmawiać tylko z paroma osobami

Witam. Jak spotkacie na swojej drodze kogoś kogo znacie a ta osoba straciła swoje dziecko,to nie pytajcie co się stało ani dlaczego tak się stało i co było tego przyczyną.Jeśli ta osoba bedzie tego chciała to sama zacznie o tym mówić,a jeśli nie to musicie to uszanować i zrozumieć.Nieraz najprostszym pocieszeniam jest zwykły uścisk tej osoby,podanie jej ręki.Ale nic na siłe.Ja jak straciłam swoje dziecko,to nie nawidziłam tego pocieszania na siłe i gdybania co by było gdyby coś tam,nie znosiłam okazywania wymuszonego niekiedy współczucia,i gadek o tym,że kiedyś jeszcze będę miała niejedno dziecko.Każde dziecko jest dla matki wyjątkowe i inne,niespotykane.A to co się wtedy dzieje z matką i ojcem dzieka które zmarło jest nie do opisania i nie do opowiedzenia,w nich ból pozostaje do końca ich dni,wciąż na nowo każdego dnia rozmyślają o tym jakie by to dziecko było,jakie by miało zaintereowania i jaki cel w życiu by wybrało.Ja o mym dzieciaku mogę rozmawiać tylko z naprawde bliskimi mi osobami, nigdy nie rozmawiam o moim dziecku ze znajomymi,bo do dzisiaj nie mam na to siły.