Forum: Ginekologia - forum dla rodziny i pacjenta

Witam! Nie wiem już co mam robić i chce mi się płakać :cry: Od kilku miesięcy staramy się z mężem o dzidziusia. Na początku podchodziłam do tego z dystansem, ale teraz jest coraz gorzej. W zeszłym miesiącu kochaliśmy się praktycznie co drugi dzień i nic. W tym miesiącu kupiłam test owulacyjny, dzisiaj wyszedł prawie dpbrze więc juro i pojutrze będziemy próbować. Obawiam się jednak ze znowu nic z tego nie wyjdzie. Już chyba zrezygnowałam. Każdą próbę i pojawienie się miesiączki bardzo przeżywam. Mam wrazenie że się wypalam. Napiszcie co uważacie na ten temat i jak to jest z tym zajściem w ciążę, może choć trochę zacznę wierzyć że jest jeszcze jakaś szansa. Z góry dziękuje!

Jest zupełnie normalne, że tak reagujesz. To naturalne, że podchodzimy bardzo emocionalnie do sprawy dla nas bardzo istotnej jakim jest posiadanie dziecka. Ważne żeby nie dać się temu nad sobą całkowicie zapanować. Masz przy sobie (mam nadzieję) człowieka którego kochasz i postaraj się nie zamienić z powodu dziecka swojego i jego życia w koszmar. Po pierwsze przynajmniej przez cześć miesiąca nie zmuszjcie się do współżycia na akord. Kobieta jest płodna tak naprawde przez kilka dni w cyklu. Jeśli masz testy owulacyjne i jakąś instrukcję do nich to wiesz, że najwieksza szansa na dziecko jest 12-24 godzin po pozytywnym jego wyniku. I ten jeden dobry raz wystarczy. Poza tym okresem przytulajcie sie wtedy kiedy macie ochotę a nie co dwa dni.

Po drugie jeśli testy wychodzą Ci wyraźnie a Ty masz regularne cykle to z dużym prawdopodobieństwem jesteś płodna.

Po trzecie statystyki mówią, że zdrowa (ogólnie i ginekologicznie kobieta) zachodzi w ciążę ciągu pierwszych sześciu cykli (niektórzy przyjmują, że jest to dwanaście cykli) i dopiero po tym okresie można zacząć szukać przyczyny niepowodzeń u lekarza. Poczytaj sobie trochę

o tym co dzieje się w cyklu miesiaczkowym, jeśli chcesz się obserwować to z góry zaplanuj sobie co i jak jak, zaplanuj sobie również to,że jeśli po ustalonej liczbie cykli nie uda się to pójdzisz do lekarza. Z takim planem działania twoje zamartwiania się beda szybciej mijać i przebiegać znacznie spokojniej. A jesli nie daj Bóg okaże się, że masz jakiś medyczny problem to w razie potrzeby służę radą. Życzę wszystkiego dobrego. Pozdrawiam ciepło. Ilona

Dziękuję ci Ilonko za tak wyczerpującą a przede wszystkim optymistyczną odpowiedź, naprawdę mnie pocieszyłaś, a szczególnie to co piszesz ze jestem płodna-no bo faktycznie tak jest: testy wychodzą wyraźnie a cykle są raczej regularne. obserwuje u siebie także spore ilości sluzu w połowie cyklu. Jeszcze raz dziekuję z całego serca.



P.S. Mam jeszcze jedno pytanie:

w wielu magazynach przeczytałam że powinno się przyjmować kwas foliowy, bo zmniejsza ryzyko wad cewy nerwowej u dziecka. aktualnie staramy się o dziecko i nie wiem czy mogę go zacząc brać przed ciążą aż do ewentualnej pierwszej wizyty u lekarza pozajściu czy mogłoby to zaszkodzić poczętemu dziecku? Mogę go przyjmować juz teraz bez konsultacji z lekarzem?

Możesz, a nawet powinnaś go przyjmować 0,4 mg dziennie przed ciążą, a po potwierdzeniu ciąży dwa razy tyle. Pozdrawiam. Ilona

Chciałabym Cię pocieszyć , gdyż byłam w podobnej sytuacji, staraliśmy się z mężem o dzidziusia 8 miesięcy i podobnie jak ty nie miałam już siły. Obliczałam dni płodne, mierzyłam temperaturę codziennie i nanosiłam na wykres dosłownie kochaliśmy się dokładnie w dni płodne i nic Od znajomych wiecznie słyszałam, że zabardzo tego pragniemy i dlatego ciągle nic. Postanowiam o tym nie myśleć, na początku było trudno bo zawsze w podświadomości coś sie tam pomyślało. Później poprostu kochaliśmy się z mężem kiedy mieliśmy ochotę (a nie kiedy trzeba było) wogóle nie kontrolowałam dni płodnych i się UDAŁO Teraz jestem w 27tc i nie mogę się doczekać mojego dzidziusia A tobie radzę : nie skupiaj się tylko na tym, bo im bardziej będziesz chcieć to może się nie udać. Spróbuj nie myśleć Zyczę powodzenia I trzymam kciuki Pozdrawiam Sylwia i ?

Miałam podobną sytuację.Nie wiem czy to długo ale starałam sie o dzidziusia 8 miesięcy i podobnie przeżywałam każdą miesiaczke jako wielkie niepowodzenie.

Zrobilismy z mezem badania hormonalne i wszystko bylo OK.

W maju kiedy troszke zaprzestalismy naszych staran-pojechalismy na dlugi weekend odpoczac.

Dzieki temu,pelnemu relaksowi i nie skupieniu sie na "pracy tworczej" w styczniu przywitamy sie z nasza coreczka

hej nic sie niemartw ja starałm sie rok i jeden miesiąc i udało sie czasem tak bywa wyluzuj sie ni emysl o tym a bedzie dobrze ja mimo ze minoł rok staran dałam sobie jeszcze czas kilku miesiecy a potem planowalm spokojne badniahormonkow nic na wariata daj sobie czas a bedzie odbrze i nie mysl o tym mi pomogły wakacje wyjechalismy w góry no i mały janosik szaleje jus we mnie z czego jestem bardzo szczesliwa Życze powodzenia na pewno sie uda trzymam kciuki