Ostatnie rekomendacje Zarządu Głównego PTG opracowane i opublikowane przez grupę Ekspertów powołaną decyzją Prezydium Zarządu Głównego w dniu 10.7 2004 roku.
Przyjęto wtedy zasadę stałego modyfikowania Rekomendacji w sprawie stosowania terapii hormonalnej wieku menopauzalnego i aktualizacji wynikającej z postępu wiedzy. Opracowanie niniejsze jest wynikiem realizacji tej decyzji.
Dane zebrane w ostatnim okresie pozwalają prezentować stanowisko, że niskie dawki estrogenów wykazują porównywalną skuteczność z wyższymi dawkami w odniesieniu do:
- znoszenia objawów wazomotorycznych
- poprawy dolegliwości związanych z atrofią urogenitalną
- profilaktyki osteopenii i osteoporozy
Względy bezpieczeństwa brane pod uwagę przy wyborze terapii niskodawkowej to:
- przesłanki wskazujące na mniejsze ryzyko raka sutka i niższe prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań zatorowo-zakrzepowych
- mniejsze obciążenie metabolizmu wątroby.
Niskodawkowa terapia hormonalna przyczynia się do zmniejszenia odsetka zgłaszanych przez kobiety niepożądanych objawów ubocznych:
- mastalgii
- niepożądanych krwawień
- zatrzymania płynów
- obniżenia nastroju
Podstawowe wskazania wraz z zaleceniem stosowania są następujące:
- wystąpienie objawów wypadowych w okresie przedmenopauzalnym
- leczenie atrofii urogenitalnej
- utrzymywanie się objawów po zakończeniu miesiączkowania
- wystąpienie objawów wypadowych po chirurgicznej menopauzie
- profilaktyka lub leczenie towarzyszące osteopenii i osteoporozy menopauzalnej
Ponadto grupa Ekspertów zaleca daleko idącą indywidualizację drogi podania, dawki i rodzaju stosowanego HT, a także regularne wizyty kontrolne i monitorowanie przebiegu stosowanego leczenia.
Rozpoczynając terapię hormonalną rekomendowane są dawki estrogenów nie przekraczające:
|