Antykoncepcja hormonalna należy do jednej z najczęściej stosowanych metod zapobiegających niepożądanej ciąży. Doustna antykoncepcja oprócz wielu niewątpliwych zalet (m.in. wysoka skuteczność, wzrost regularności cykli, zmniejszenie ryzyka raka jajnika), niesie za sobą również wiele zagrożeń (m.in. problemy z krążeniem). Tak ważne jest dlatego, aby zanim zdecydujemy się na stosowanie tego typu antykoncepcji - szczegółowo zapoznać się ze skutkami ubocznymi. 

Hormony są substancjami chemicznymi regulującymi działanie organizmu człowieka. Kobiece hormony płciowe to estrogeny i progesteron. Właśnie od cyklicznych zmian wydzielania tych substancji zależy płodność kobiety. Związki chemiczne powstałe na ich bazie znalazły szerokie zastosowanie w lecznictwie. Jednym z ich zastosowań jest działanie antykoncepcyjne.

Hormony są substancjami chemicznymi regulującymi działanie organizmu człowieka. Kobiece hormony płciowe to estrogeny i progesteron. Właśnie od cyklicznych zmian wydzielania tych substancji zależy płodność kobiety. Związki chemiczne powstałe na ich bazie znalazły szerokie zastosowanie w lecznictwie. Jednym z ich zastosowań jest działanie antykoncepcyjne.

Hormony są substancjami chemicznymi regulującymi działanie organizmu człowieka. Kobiece hormony płciowe to estrogeny i progesteron. Właśnie od cyklicznych zmian wydzielania tych substancji zależy płodność kobiety. Związki chemiczne powstałe na ich bazie znalazły szerokie zastosowanie w lecznictwie. Jednym z ich zastosowań jest działanie antykoncepcyjne.

Od pokwitania do klimakterium – czyli w warunkach europejskich przez ok. 40 lat musimy liczyć się z możliwością nieplanowanego zajścia w ciążę. To pokazuje, jak ogromną rolę odgrywa dobrze dobrana i skuteczna antykoncepcja. Jakie możliwości mają pod tym względem współczesne kobiety?

Która z metod antykoncepcji jest najbardziej efektywna? W porównaniu i wyborze pomaga indeks Pearla. Najkorzystniejszymi czyli najniższymi, indeksami charakteryzują się rozwiązania długoterminowe: systemy wewnątrzmaciczne i implanty podskórne. Co więcej ich skuteczność teoretyczna jest równa praktycznej. Ale po kolei…

Gdy wprowadzano je w latach 60., uważane były za spełnienie marzeń wielu pokoleń kobiet i mężczyzn. Ale skuteczność tabletek antykoncepcyjnych – bo o nich mowa – wymaga ścisłej dyscypliny w stosowaniu. Tymczasem nowoczesne metody antykoncepcji długoterminowej są nie tylko wygodniejsze, ale i tańsze w stosowaniu.

Jak z różnych dostępnych form antykoncepcji wybrać tą najlepszą? Rozpocząć od wizyty w gabinecie ginekologa. Dokładny wywiad chorobowy i badania plus rozmowa o potrzebach i oczekiwaniach kobiety to najlepszy przepis na skuteczne zabezpieczenie. Decyzja o stosowaniu antykoncepcji hormonalnej musi być poprzedzona wizytą u ginekologa. Szczególne znaczenie ma dokładny wywiad – pacjentka powinna poinformować o przebytych chorobach, operacjach oraz ciążach i porodach. Ważne jest także badanie piersi, badanie ginekologiczne oraz wykonanie rozmazu cytologicznego, a przede wszystkim wykluczenie, czy obecnie pacjentka jest w ciąży. W przypadku zaburzeń cyklu miesiączkowego czy innych zaburzeń endokrynologicznych, przed włączeniem antykoncepcji, lekarz kieruje pacjentkę na badania hormonalne.

W ostatnich latach w Polsce obserwuje się znaczny wzrost świadomości kobiet na temat metod antykoncepcji oraz prawa do świadomego planowania macierzyństwa. Wciąż jednak królują tradycyjne sposoby zapobiegania ciąży. Tymczasem paleta nowoczesnych, bezpiecznych i wygodnych rozwiązań jest znacznie szersza.

W przypadku zażywania doustnych tabletek antykoncepcyjnych, zdarzają się sytuacje, iż kobieta zapomina o jej wzięciu.

Najnowsze badania, których wyniki ogłoszono na 19-tym Sympozjum Naukowym Amerykańskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego wykazały, że kobiety z cukrzycą typu 1, które stosują antykoncepcję doustną mają zwiększone ryzyko uszkodzenia nerek . Ryzyko albuminurii w tej grupie wynosi 18% w porównaniu do 2% u chorych z cukrzycą nie stosujących antykoncepcji doustnej. Dlatego w każdym indywidualnym przypadku chorej na cukrzycę typu 1 należy rozważyć ryzyko nefropatii, szczególnie u kobiet przed planowanym rozrodem.