Wulwodynia to dolegliwości sromu, ujścia cewki moczowej a nawet krocza czy odbytu.
Dotyka kobiety młode i aktywnie seksualnie, ale również te w okresie pomenopauzalnym. Najczęstszym objawem jest suchość pochwy - występuje nawet u 25 % kobiet w wieku reprodukcyjnym, i u 45% po przekwitaniu. Kobietom często towarzyszy obrzęk i otarcia sromu.
Objawami towarzyszącymi wulwodynii jest plamienie po stosunku bądź badaniu ginekologicznym. Może pojawić się pieczenie, kłucie, mrowienie. Ból sromu może występować samoistnie lub/ i w reakcji na bodziec.
Czynnikami zaostrzającymi ból może być:
- noszenie obcisłej bielizny;
- jazda na rowerze;
- długotrwała pozycja siedząca;
- używanie tamponów;
- doustna antykoncepcja;
- wpływ proszku, mydła itd.
Postępowanie lecznicze należy zacząć od wywiadu i badania klinicznego. Najczęściej ginekolog przeprowadza badanie dwuręczne oraz przy pomocy wziernika.
W leczeniu zaleca się:
- estrogen - miejscowo bądź systemowo: preparaty dopochwowe bądź do stosowania na srom;
- hormon steroidowy - kobiety stosujące mniej uskarżają się na suchość pochwy.
- środki nawilżające pochwę - nie wpływają jednak na zmniejszenie objawów dyspareunii (ból podczas stosunku);
- zmiana stylu życia, zwiększenie aktywności seksualnej, która wpływa pozytywnie na poprawę ukrwienia i nawilżenia;
- leki powodujące redukcję dolegliwości bólowych;
- zmiana czynników drażniących: kosmetyków, chemii, obcisłej bielizny.
Wulwudynia bywa uciążliwa ale zazwyczaj to stan przejściowy. Jeżeli wdroży się odpowiednie leczenie, można uniknąć nieprzyjemnych dolegliwości.
