Forum: Ginekologia - forum dla rodziny i pacjentki

Witam Was wszystkie drogie Panie. Powiem że długo się zbierałem żeby wam napisać moje odczucia jeśli chodzi o badania prenatalne (których, byłem i jestem przeciwnikiem). Moja a w zasadzie nasza historia rozpoczęła się 22 października 2012, kiedy żona za namową swoich koleżanek zrobiła badania. Po badaniu wyszło ryzyko zespołu downa 1:36, test pappa wyszedł dobrze i ryzyko spadło do 1;151. Ten wynik nas uspokoił. Niestety od 18 listopada do 23 listopada przeżyliśmy piekło. Moja żona poszła poszła na standartową wizytę. Pani ginekolog prowadząca moją żoną stwierdziła (nie wiem skąd z kuli z gwiazd trudno mi określić), że dziecko na 60% jest chore, że urodzenie chorego dziecka to misja, że niezbędna jest amniopunkcja bo takie przypadki rzadko się zdarzają. Zrobiliśmy tę amniopunkcję i wyszedł kariotyp żeński prawidłowy i od 3 miesięcy cieszemy się zdrowym dzieckiem. Moją uwagę przykuły słowa Pani Genetyk która stwierdziła że Polskie Towarzystwo Ginekologiczne ma wiele wyższe normy niz w wielu państwach Europy Zachodniej. Dla przykładu una s górny limit przezieności 2,5mm, UK 3,5. W UK kobiety są wysyłane na badanie gdy ryzyko jest 1:150 u nas 1:300. Odniosłem wrażenie a teraz jestem w 100% przekonany że niektórzy lekarze żerują na takich osobach jak Wy drogie Panie. Pamiętajcie wysokie ryzyko to nie wyrok. A znam przypadek gdzie ryzyko było 1:15000 bo badaniach i dziecko ma ZD.
Trzymam za Was kciuki więcej spokoju (choć jest to trudne), i mam do Was prośbę nie bierzcie do głowy do co niektórzy tu piszą wbijając w was niepokój. Głowa do góry.
Pozdrawiam
Karol