Forum: Ginekologia - forum dla rodziny i pacjentki

Jestem starszą przyszła mamą, mam 46 lat. Wiąże się to przede wszystkim z wiadomymi ryzykami, z których najbardziej stresują mnie genetyczne, związane z wiekiem. Jestem obecnie 9t+6d, mam zalecone PAPP-A i amniopunkcję, ale terminy mnie przerażają, pewność braku części wad uzyskam dopiero ok. 20 tygodnia.

Mam dwóch nastolatków, wspierającego męża, dobre warunki i chętnie przywitalibyśmy niespodziewanego potomka, ale jest mi bardzo ciężko. Czy są panie w podobnej sytuacji?

Masza

Naprawdę jestem jedna?! Jak ostatni dinozaur?

Masza

jestem i ja. 14 tydz. ciąży. lat 44. czekam na amniopunkcję.

Hej
Ja tez juz przekroczylam 40 !!!
Zazdroszcze wam bardzo,bo bardzo chce miec jeszcze dzidzie.
Wlasnie jestem po histeroskopii miesniakow i mam nadzieje ze mi tez sie uda.
Trzymam za was mocnooo kciuki
Maja

No to ulga! Nie jestem ostatnia! (Najstarsza co prawda w gronie...)
Ja 14.12 (13t+3d) będę miała USG, PAPP-a, itp. Amniopunkcję jak najwcześniej. Nastrój mi jeździ od oglądania malutkich skarpetek w euforii po czarną dziurę, czyli histeryczne przerzucanie statystyk, czytanie koszmarnych opowieści w internecie, łkanie w toalecie.

Fizycznie czuję się doskonale, ale i tak w domu wykorzystuję sytuację do cna, moi chłopcy odkrywają nowe, tajemnicze dotąd prace domowe.

Mam fajnego lekarza, problem w tym, że ci fajni są oblegani, ale wydębiłam nr komórki. Nie korzystam, ale milej jakoś. Najchętniej to bym mu zaproponowała wprowadzenie się do nas ze swoimi maszynkami.

Pozdrawiam

Masza
10t

Witaj Masza

Ja jestem po usg genetycznym w 13 tyg. i testach pappa. juz po otrzymaniu wyników pappa doczytałam, że w naszym wieku nie mają prawa wyjść dobrze. Usg w porządku, ale z krwi zalamka. Psychika siada w oczekiwaniu na kolejne badanie. Nie mam euforii. Jestem czasem spokojna, częściej przygnębiona. Mam dorosłego syna i drugiego-nastolatka. Boję się, że nie zdążę wychować Maleństwa. Uważam, że to za późno na dzieci. Ale widać tak miało być.... Mam amnio w przyszłym tygodniu.

Ps wiadomo, jakby to była pierwsza ciąża, to czekalabym inaczej. Teraz ...jakoś tego nie widzę. Może jeszcze nie, ale to się zmieni...Oby. Pozdrawiam

Maju, obie moje ciąże były planowane i wyczekane. Teraz zaliczylam wpadkę jak 16-ka. Przestałam rozpaczać, ale mam żal do siebie, że nie zabezpieczalam się sensowniej. Wpadki można mieć za młodu...Teraz tych obaw o przyszłość jest więcej.My już nie tacy młodzi, mąż 46 lat...Dobija mnie myśl, co będzie jeśli maleństwo będzie chore? Kto się nim zaopiekuje, kto wychowa jak nas zabraknie....Bedę miała 50 lat jak dzieciak bedzie szedł do pierwszej klasy...Przeraża mnie to....Szkoda, że to tak sie potoczyło...ale....widocznie tak ma byc...
Skoro chcesz mieć jeszcze Maju dzidziusia, to się śpiesz. Im wcześniej tym lepiej. skoro chcesz tej ciąży, to życzę Ci, by się spełniło. Wiele kobiet rodzi po 40-tce i jest ok. Niestety, ja się tego bardzo boję...

Oj, tam! Ja nie liczę ile będę miała lat, kiedy szkoła, matura, itp. To chyba jest tak - skoro zaszłam w ciążę mimo zabezpieczania się, w wieku gdzie prawdopodobieństwo jest znikome, to widocznie mój wiek biologiczny jest korzystniejszy niż numerki w peselu
Myślę, że każda z nas jest w stanie wychować z sukcesem dziecko naturalnie poczęte, pod warunkiem, że będzie ZDROWE. I tu chyba jest sedno. Ja śpię co drugą noc, zastanawiam się, czy nie porobić wcześniej na własną rękę niektórych testów, zamiast poddać się lekarzowi. Wizja ZD mnie dręczy... Znam parę takich dorosłych osób...

Masza 10t, nie podpisałam się