Naukowcy ostrzegają, że ​​do 2045 roku większość ludzi będzie potrzebowała sztucznego zapłodnienia, aby zajść w ciążę. Problem ten dotyczyć może bogatych krajów, gdzie bez pomocy lekarza zajście w ciążę może być niemożliwe. Specjaliści ostrzegają, że winę ponosić może kilka grup chemikaliów.

Marzec na całym świecie obchodzony jest jako Miesiąc Świadomości Endometriozy. Choroba ta może dotyczyć nawet od 25 do 50% kobiet, których dotyka niepłodność. Jedną ze skutecznych metod diagnostyki i leczenia niepłodności związanej z endometriozą może okazać się leczenie operacyjne przy zastosowaniu laparoskopii.

W ostatnich latach każdej zimy zmagamy się z problemem zanieczyszczenia powietrza, czyli smogu. Oprócz jego oczywistego wpływu na stan zdrowia naszego układu oddechowego okazuje się, że pył w powietrzu oddziałuje także na układ hormonalny kobiet, a co za tym idzie – także na ich płodność.

Problem niepłodności jest zagadaniem coraz szerzej poruszanych przez specjalistyczne środowiska medyczne. Jego skala to około 15 % populacji, co na gruncie polskim odpowiada około 1 mln par, borykających się z niemożnością zajścia w ciąże i posiadania potomstwa. W około 50% przypadków, u źródeł problemu leży spadek jakości nasienia, co z kolei nie jest problemem obserwowanym tylko w Polsce, a stanowi to znaczący problem w skali globalnej.

Histeroskopia, czyli badanie endoskopowe macicy jest obecnie powszechnie wykonywanym badaniem. Przeprowadza się ją w celach diagnostycznych, np. nieprawidłowych krwawień macicznych czy niemożności zajścia w lub utrzymania ciąży, ale także w celach leczniczych. Nowoczesne mikronarzędzia pozwalają drogą przezpochwową usuwać polipy czy mięśniaki macicy, a także pobierać wycinki podejrzanych zmian do badania histopatologicznego. Histeroskopię uznaje się za badanie bezpieczne, ponieważ do powikłań dochodzi bardzo rzadko, a wśród nich można wymienić głównie krwawienia i zakażenia.

Nie tylko czynniki żywieniowe są istotnym elementem wpływającym na płodność. Wiek, nikotynizm, aktywność fizyczna, bilans energetyczny i stan odżywienia organizmu również mogą wpływać na płodność. Powszechnie wiadomo, że wraz z wiekiem płodność kobiety zmniejsza się, owulacje stają się rzadsze, dodatkowo wraz z wiekiem wzrasta ryzyko rozwoju wad rozwojowych u płodu.

W artykule została opisana rola progesteronu i estradiolu, to jak zmienia się stężenie tych hormonów w cyklu miesięcznym, w jakim celu wykonuje się ich oznaczenia i jak można je odczytać.

In-vitro, „dziecko z probówki”, sztuczne zapłodnienie to terminy, z którymi nieraz spotykamy się w mediach. Na czym dokładnie polega zapłodnienie in-vitro, czyli cud życia z probówki?

O niepłodności możemy mówić, gdy po okresie pełnych 12- stu miesięcy współżycia (ok. cztery razy w tygodniu), przy nie stosowaniu metod zabezpieczenia, kobieta nie zachodzi w ciążę.

Czynnik szyjkowy niepłodności to zmiany w budowie szyjki macicy lub śluzu szyjkowego. Mogą to również być zmiany obu czynników, które powodują wrogość środowiska, przez które przechodzi plemnik.

Obecność hormonów jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu, ponieważ pełnią one funkcje przekaźników informacji między układem hormonalnym i nerwowym a innymi układami.

Niepłodność definiowana jest jako niemożliwość zajścia w ciążę do roku pomimo współżycia płciowego. Spekuluje się, iż na terenie Stanów Zjednoczonych od 10 do 15% par w wieku rozrodczym cierpi na niepłodność.

Przyczyny bezpłodności u kobiet są o wiele bardziej skomplikowane i trudniejsze do ustalenia niż u mężczyzn.

Zespół luteinizacji niepękniętego pęcherzyka jajnikowego.

Wypełnione zhemolizowaną krwią torbiele, powstałe na podłożu zmian endometrialnych, tworzące się na powierzchni tkanki jajnikowej.

Torbiel jajnika lub jajników jest najczęściej zmianą w jajniku, która powoduje wypełnianie się jajnika płynem surowiczym, krwią bądź inną zawartością otorbiona.

W artykule opisano badania wykonywane w diagnostyce hormonalnej niepłodności kobiecej. Przybliżono sposób odczytywania i interpretacji wyników. W części pierwszej omówiono hormony przysadkowe, tzn. gonadotropiny i  prolaktynę.